Śmierć w roli głównej

Święto Zmarłych to szczególny dzień. Czas zadumy, refleksji, tęsknoty, ale również pięknych wspomnień. Prawie każdy kogoś stracił i za kimś tęskni. W związku z tym, jeżeli chcemy wyobrazić sobie Śmierć, zwykle widzimy ją jako bezlitosną kostuchę bez serca i ciepłych uczuć. A jeżeli spojrzymy na nią z trochę innej strony? Na przykład tak, jak Markus Zusak opisał ją w Złodziejce książek?

                                                                                  Notka biograficzna

https://www.penguinrandomhouse.com/authors/59222/markus-zusak

Markus Zusak urodził się w 1975 roku w Sydney. Jest najmłodszym z czworga dzieci Austriaka i Niemki. Do napisania Złodziejki... zainspirowały go historie o III Rzeszy, bombardowaniu Monachium oraz pochodach Żydów, które z czasów wojny pamiętała jego matka. Zaczął tworzyć w wieku 16 lat, a jego pierwsza powieść została opublikowana, gdy miał 23 lata. Obecnie mieszka w Sydney z żoną i córką. Prócz pisania, jest również nauczycielem angielskiego w szkole średniej oraz gra w drużynie piłkarskiej, która, jak mówi, nigdy nie wygrywa.

Złodziejka książek

"Wydaje mi się, że ludzie lubią oglądać akty destrukcji. Zamki z piasku, domki z kart - od tego się zaczyna. Mają specjalny talent do pomnażania dzieła zniszczenia."

Dwa zderzające się światy: po jednej stronie zło, wojna, głód i przemoc, a po drugiej dzieciństwo, dorastanie, miłość do książek i drugiego człowieka. Przyjaźń, o jakiej niektórzy nawet nie marzyli. Dom, pełen krzyków cholerycznej matki, ale jeszcze bardziej przepełniony miłością. Książka nie ma na celu rodzić napięcia, trzymać w niepewności. Czytelnik przeważnie wie, czego się spodziewać, a mimo to od historii, której narratorem jest Śmierć (jak już wspominałam, całkiem inna, niż zwykliśmy ją sobie wyobrażać), a główną bohaterką dziewczynka, ciężko się oderwać. Powieść pięknie ukazuje, jak żyli zwyczajni ludzie w dobie II wojny światowej, a także jak miłość do książek może uratować życie oraz jak istotna jest pasja.
Bardzo podobała mi się również forma książki: podzielona na części, z których każda składa się z rozdziałów, kryjących się pod nazwami "aktorów" występujących w danym fragmencie. To publikacja dla każdego. Mało która historia może aż tak mocno złapać za serce i nigdy już nie puścić. To jedna z tych książek, które pozostawiają ślad po sobie już na zawsze.
Nie potrafię więcej powiedzieć o Złodziejce... nie zdradzając szczegółów. Sądzę, że nie jest to potrzebne. To powieść idealna na czas rozmyślań i nostalgii. Sięgnijcie po nią, a na pewno pokochacie główną bohaterkę Liesel Meminger razem z jej słabością do książek.